Steve

Steve kreeg op 2 november 2013 te horen dat hij acute lymfatische leukemie had. Hij was naar spoed gegaan omdat hij ontzettende maagpijn had, en zijn conditie zienderogen achteruit ging. De stagiaire in het ziekenhuis vertelde hem dat het allicht iets kleins was, en dat hij ‘s avonds wel weer naar huis zou mogen. Maar niets was minder waar. De diagnose kwam al een paar uren later:  leukemie in de meest acute vorm. Steve en zijn vriendin hadden nog maar een maand ervoor grond gekocht om te beginnen bouwen. En nu moest hij naar zijn ouders bellen om te zeggen dat hij kanker had.

Tal van chemokuren

Steve stapte op aanraden van vrienden naar hematoloog Prof. Dr. Zachée. Een beenmergpunctie toonde aan dat er voor 75% kankercellen in het beenmerg aanwezig waren. Na de typering van het soort leukemie bleek al snel dat Steve allicht op termijn een stamceltranplantatie nodig zou hebben, dus de zoektocht naar een donor werd in gang gezet.

Tal van chemokuren vatten aan. Steve verbleef gedurende een heel lange periode in een steriele kamer. Af en toe mocht hij een dagje naar huis – zo ook voor zijn 30ste verjaardag. Na zes maanden herviel hij: de chemo die hij tot nog toe kreeg bleek niet sterk genoeg. Prof. Zachée besliste om de zwaarste chemobehandeling toe te dienen. Die moest ervoor zorgen dat er 0% kankercellen overbleven. Met succes: de kankercellen waren verdwenen.

Nu kwam het moment dat hij stamcellen nodig had. Zijn eigen stamcellen kwamen niet in aanmerking. Broers of zussen heeft Steve niet, dus binnen de familie kon geen donor gevonden worden. Prof. Zachée deed een beroep op de stamcelbank: eerste de Belgische, dan de internationale. Daar bleek een match te zijn van eerst 80% - vanaf dit percentage kan er getransplanteerd worden. Na nog wat verder zoeken vonden ze een match van 90%, met een Duitse vrouw. Op 11 juni 2014 kreeg Steve de stamcellen toegediend. Niet zonder problemen, Steve’s lichaam stootte de stamcellen af.

Terug aan de beterhand

December 2014 mocht Steve dan toch naar huis.

Vóór mijn ziekte liep ik de 10 Miles; nu moest ik 10 minuten gaan liggen als ik de trap genomen had. De cortisone werd stilletjes aan afgebouwd, en in 2015 begon ik opnieuw te werken – weliswaar maar drie dagen per week."

Op 11 juni 2016 trouwde Steve met zijn vriendin Freya, dag op dag twee jaar nadat hij de stamcellen kreeg toegediend. Dit was geheel toevallig, maar toch een mooie samenloop van omstandigheden. 

Steve is ondertussen aan de beterhand, en werkt nu opnieuw 4/5. Hij neemt nog medicatie en cortisone aangezien dit heel geleidelijk moet afgebouwd worden, maar het gaat heel goed met hem.

Steve kreeg nog een handgeschreven kaartje van de Duitse vrouw die hem redde met haar stamcellen. Ze wenste hem heel veel sterkte en beterschap toe. Steve stuurde een kaartje terug om haar te bedanken.

Eigenlijk wilde ik haar gewoon heel hard knuffelen, maar helaas mocht ik niet weten wie ze was.”